Małżonek, prokurator lub organizacja społeczne składa w sądzie wniosek o wypłatę wynagrodzenia do rąk współmałżonka. Sąd wzywa na rozprawę oboje małżonków, celem umożliwienia małżonkowi, przeciwko któremu nakaz ma zostać wydany, złożenie wyjaśnień. Kolejno sąd wydaje orzeczenie, w którym to nakazuje wypłatę

Wspólność majątkowa małżonków to szczególny rodzaj określający prawo własności. Jest to bowiem wspólność łączna, tzw. bezudziałowa. Co do zasady, każdy z małżonków może samodzielnie zarządzać majątkiem wspólnym. Jednakże istnieje katalog czynności, które wymagają zgody współmałżonka na dokonanie, ze względu na ich doniosłość. Jedną z nich jest dokonanie czynności prowadzącej do zbycia lub odpłatnego nabycia nieruchomości (np. zawarcie umowy kupna nieruchomości). Zgoda współmałżonka wyrażona przed dokonaniem czynności lub po – jako potwierdzenie jej dokonania, zapewnia ochronę majątku wspólnego małżonków przed nieprzemyślanymi, lekkomyślnymi czy też szkodliwymi działaniami drugiego z małżonków. Stojąc tym samym na straży ich wspólnego działania. Nieważność bezwzględna Brak zgody małżonka w przypadku czynności jednostronnej (np. wypowiedzenie umowy dzierżawy) powoduje jej nieważność bezwzględną, a w przypadku czynności dwustronnej (umowy) jej ważność pozostaje w zawieszeniu. Pewna odrębność pojawia się nam jednak w przypadku nabycia własności nieruchomości w toku egzekucji sądowej. W dzisiejszym artykule wyjaśnię więc konsekwencje i wymogi kupna nieruchomości na licytacji komorniczej, gdy istnieje wspólność majątkowa małżonków. Licytacja komornicza w oczach Sądu Najwyższego Zgodnie z uchwałą Sądu Najwyższego z dnia 22 marca 2007 r. o sygn. akt III CZP 13/07, do nabycia własności nieruchomości w toku egzekucji sądowej art. 37 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego nie ma zastosowania, tj. nie jest wymagana zgoda współmałżonka na nabycie nieruchomości w toku egzekucji. Wspólność majątkowa – licytacja a oferta Udział w licytacji nieruchomości jest działaniem prawnym zmierzającym do nabycia nieruchomości. Jednak skutek, tj. przeniesienie własności nie następuje w wyniku czynności prawnej, lecz aktu jurysdykcyjnego – przysądzenia własności, którego podstawą jest uzyskanie przybicia. Konieczność uprawomocnienia się postanowienia o przybiciu oraz wykonania warunków licytacyjnych odrywa skutek (przeniesienie własności) od przetargu. Ma on ponadto swoją specyfikę polegającą na tym, że postąpienia nie są składane właścicielowi nieruchomości. Dokonywane są bowiem w ramach postępowania publicznoprawnego przed organem egzekucyjnym nadzorowanym przez sędziego. Złożenie „oferty” – postąpienia nie wywiera zatem skutku w zakresie przejścia własności, skoro wymaga aktu przybicia. W dodatku może być „uchylone” przez kolejne postąpienie innej osoby. Taka interpretacja w praktyce pozbawia małżonka kontroli nad poczynaniami współmałżonka – licytanta i jego dyspozycji dotyczących wspólnego majątku. Wygrana licytacji nieruchomości skutkuje więc nabyciem nieruchomości, niezależnie od zgody drugiego małżonka. Cel postępowania egzekucyjnego Motywy zachowania omawianej odrębności są zrozumiałe zważywszy na cel postępowania egzekucyjnego, ukierunkowanego na zaspokojenie wierzyciela. Wprowadzenie ograniczeń wynikających z prawa rodzinnego powodowałoby niepewność co do statusu wierzyciela, zwłaszcza po podziale sumy uzyskanej z egzekucji. Nadto zaś, statusu nabywcy oraz innych osób uczestniczących w podziale. Konieczność ochrony tej wartości przez państwo usprawiedliwia, zdaniem Sądu Najwyższego, zmniejszenie ochrony stabilności majątkowej w stosunkach wewnętrznych między małżonkami, z których jeden bierze udział w licytacji komorniczej. Wyobraźmy sobie bowiem sytuację, w której licytację wygrywa Pan Kowalski. Jego małżonka, Pani Kowalska, już po przeprowadzeniu całego postępowania odmawia jednak zgody na nabycie nieruchomości. Wówczas wierzyciel, otrzymawszy najpierw zaspokajającą jego wierzytelność sumę, będzie musiał ją zwrócić. Nadto zaś rodzi się problem niepotrzebnego angażu organów egzekucyjnych i sądowych, niosąc tym samym zbędne koszty. Wspólność majątkowa a wspólność nieruchomości z licytacji Gdy ustrój majątkowy małżonków stanowi wspólność majątkowa, zasadniczo przedmiot licytacji komorniczej trafia do majątku wspólnego małżonków. Inaczej ma się sytuacja, gdy małżonek licytuje ze składników własnego majątku – osobistego. Zgodnie z art. 33 pkt 10 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, majątek osobisty współmałżonka stanowią przedmioty majątkowe nabyte w zamian za składniki majątku osobistego. Jest to tzw. zasada surogacji. W związku z tym nieruchomość nabyta w drodze licytacji za środki majątku osobistego, trafi do jego osobistego majątku. Natomiast treść majątku wspólnego małżonków pozostanie niezmieniona. Elementy nie wchodzące w skład majątku Zgodnie z przepisami w/w ustawy istnieją elementy majątku, które – mimo trwania wspólności ustawowej małżeńskiej – nie wchodzą w skład majątku wspólnego, ale należą do majątków osobistych małżonków. O tym, co należy do majątku osobistego stanowi najczęściej czas nabycia poszczególnych składników. Majątek zgromadzony w czasach kawalerskich lub panieńskich zostaje wyodrębniony ze wspólności majątkowej. Podobnie jest przy składnikach majątku uzyskanych w wyniku darowizny lub dziedziczenia. Przyjmuje się, iż automatyczne ich przyjęcie do majątku wspólnego mogłoby naruszać wolę darczyńcy lub spadkodawcy. Skomplikowana może okazać się jednak sytuacja, gdy nieruchomość nabywana jest częściowo z majątku osobistego małżonka – licytanta oraz częściowo ze składników majątku wspólnego. W orzecznictwie wskazuje się, że „o wejściu do majątku odrębnego lub wspólnego decydować winna wielkość zaangażowanego majątku. Jeżeli więc przeważa i to znacznie wartość majątku odrębnego, to przedmiot nabycia nie wchodzi do każdego z majątków (wspólnego i odrębnego) w częściach ułamkowych proporcjonalnie do zaangażowanych środków, lecz powinien stanowić składnik majątku odrębnego z obowiązkiem rozliczenia się wobec współmałżonka z wartości zaangażowanego majątku wspólnego” (tak: wyrok Sądu Najwyższego z dnia 6 kwietnia 2016 r., sygn. akt IV CSK 385/15).
DOKUMENTY ZWIĄZANE Z OBSŁUGĄ KREDYTU. Departament obsługi Klienta - Kredyt : e-mail: obslugakredyt@rcibanque.com. tel. 22 541 13 85, 22 541 13 86. Dokumenty dotyczące szkody w kredycie: e-mail: szkody-kredyt@rcibanque.com. Adres do wysyłki kopii polisy ubezpieczeniowej w kredycie: e-mail: polisy-kredyty@rcibanque.com. tel. 22 541 13 85.
Mówi się, iż małżeństwo najlepiej cementują dzieci oraz wspólne kredytu, w szczególności kredyt hipoteczny zaciągnięty na 30 lat. Co jeżeli jednak małżeństwo postanowi się rozwieść? W kwestii dzieci szczegółowo rozstrzyga sąd. Przy wspólnie zaciągniętych zobowiązaniach pieniężnych sprawa jest bardziej skomplikowana. Kredyt po rozwodzie dalej pozostaje „wspólny”, gdyż tego typu zobowiązania mają charakter solidarny. W polskim prawie klasycznym ustrojem majątkowym małżeństwa jest wspólność majątkowa. Małżeństwo przyjmuje je automatycznie, jeżeli wcześniej nie zawrze umowy majątkowej. Wynikiem tego jest to, że zazwyczaj kredytobiorcami są oboje małżonkowie. Rozwód skutkuje ustaniem owej wspólności. Nie dotyczy to jednak długów zaciągniętych w czasie trwania pożycia. Podziałowi podlegają jedynie aktywa majątku wspólnego, zakupiony na kredyt dom, z kolei kredyt po rozwodzie w dalszym ciągu obejmuje obojga byłych partnerów. Kredyt po rozwodzie – zadłużenia dotyczące obojga małżonków Nie tylko rozwód powoduje zakończenie wspólności majątkowej. Taki skutek ma również separacja. Niestety zniesienie wspólności nie wpływa na długi partnerów. Małżonkowie wciąż zostają ze wspólnym problemem, jakim są raty kredytowe. Sytuacja małżeństwa po rozwodzie będzie zależała od tego, jaki ustrój majątkowy obowiązywał w trakcie małżeństwa, czy małżonek samodzielnie zaciągał kredyt, czy też wspólnie z partnerką, bądź czy w sytuacji samodzielnego zaciągania kredyty przez jednego z małżonków, drugi z nich wyraził na to stosowną zgodę. Małżonkowie ponoszą wspólną odpowiedzialność za zobowiązania powstałe jedynie w czasie trwania wspólności małżeńskiej. Małżonek nie odpowiada za kredyty drugiego małżonka zaciągnięte przed zawarciem ślubu, jak również po orzeczeniu rozwodu i separacji. Aby więc wierzyciel po rozwodzie mógł pociągnąć oboje małżonków do spłaty zadłużenia, musi on udowodnić, że w czasie zaciągania zobowiązania dłużnicy byli po ślubie, a także że małżonek ten wiedział o zawarciu umowy kredytowej przez partnera. Odpowiedzialność solidarna wrogiem lepiej zarabiającego małżonka W sytuacji, gdy małżonkowie wspólnie zaciągnęli kredyt lub zaciągną go jeden z nich, ale drugi wyraził na to zgodę, wówczas powstaje miedzy nimi odpowiedzialność solidarna. Solidarność zobowiązania polega na tym, że wierzyciel może żądać uregulowania całości zobowiązania od każdego z dłużników. Zadłużenie nie jest dzielone po połowie i może być wyegzekwowane w całości tylko od jednego małżonka. W przypadku kredytu hipotecznego, wierzyciel ma prawo dochodzić spłaty długu niezależnie od tego, komu po podziale majątku przypadła nieruchomość. Współmałżonkowie nadal zostają zobowiązani do wspólnego spłacania zadłużenia. Nawet jeżeli jeden z małżonków spłaci połowę zadłużenia, nie zostaje on zwolniony z długu. Wierzyciel dalej może domagać się od niego zapłaty reszty długu. Małżonkowie mogą jednak dojść do porozumienia, iż to małżonek który otrzymał nieruchomość przejmie na siebie kredyt. Zgodnie z powyższym, wierzyciel może wybrać osobę, która zgodnie z jego wiedzą zarabia lepiej i wyłącznie od niej domagać się spłaty kredytu. Może więc dojść do sytuacji, w której po rozwodzie małżonkowie umówili się, że kredytowane mieszkanie zostanie do dyspozycji męża. Wynika to z faktu, iż mąż jest bezrobotny, żona z kolei prowadzi dobrze prosperującą firmę i może sobie pozwolić, na zakup nowego lokum. W związku z tym, bank egzekwuje raty kredytowe wyłącznie od żony. Egzekucja prowadzona wobec męża byłaby bezcelowa. Mimo więc użytkowania wspólnie zakupionego (na kredyt) mieszkania przez męża, to żona spłaci owy kredyt. Jeżeli jednak jeden z małżonków spłacił całe zobowiązanie, ma on prawo domagać się zwrotu połowy zapłaconej kwoty od drugiego z partnerów. Dokona tego przy pomocy pozwu o roszczenie regresowe. Wspólnota majątkowa a kredyt po rozwodzie Przy istnieniu wspólności małżeńskiej, wierzyciel może żądać od małżonków spłaty zaciągniętych zobowiązań z majątku wspólnego. Do majątku tego wchodzi w szczególności: wszelkie prawa majątkowe nabyte od daty zawarcia małżeństwa; dochody uzyskiwane z majątku osobistego – np. dochody uzyskiwane z działalności gospodarczej założonej przed zawarciem małżeństwa; wynagrodzenie za pracę; dochody uzyskiwane z działalności gospodarczej. Istnieją wyjątki, kiedy wierzyciel nie będzie mógł egzekwować zadłużenia ze wspólnego majątku małżeństwa. Dzieje się tak, w przypadku gdy doszło do powstania zadłużenia: o którym drugie z małżonków nie wiedziało; przed zawarciem małżeństwa. W takich okolicznościach wierzyciel musi dochodzić swoich roszczeń z majątku osobistego dłużnika Majątkiem osobistym małżonka są wszystkie aktywa, które nabył on przed datą zawarcia związku małżeńskiego. Są to prawa własności, pieniądze, ruchomości, w tym nakłady na utworzenie i prowadzenie przedsiębiorstwa. Istnieją również prawa majątkowe, które pomimo tego, że zostały nabyte po zawarciu małżeństwa, należą do majątku osobistego. Będą to przedmioty majątkowe nabyte przez dziedziczenie, zapis lub darowiznę, chyba że spadkodawca lub darczyńca postanowił inaczej; prawa majątkowe wynikające ze wspólności łącznej podlegające odrębnym przepisom, np. w sytuacji gdy jeden z małżonków jest wspólnikiem spółki cywilnej lub osobowej, spółka osobowa lub kapitałowa została zawiązana przez oboje małżonków lub gdy oboje małżonkowie są wspólnikami w spółce zawiązanej z udziałem osób trzecich; prawa autorskie i prawa pokrewne, prawa własności przemysłowej oraz inne prawa twórcy; przedmioty majątkowe nabyte w zamian za składniki majątku osobistego; wierzytelności z tytułu wynagrodzenia za pracę lub z tytułu innej działalności zarobkowej jednego z małżonków. Zaciągnięcie zobowiązania bez zgody współmałżonka Co jeżeli w trakcie trwania małżeństwa, jeden z partnerów zaciągnął zobowiązanie bez wiedzy i zgody drugiego z małżonków? Zasadniczo zgoda małżonka jest wymagana jedynie w przypadku kredytów lub pożyczek wysokich kwot (głównie chodzi o kredyt hipoteczny). Co więcej istnieją instytucję finansowe takie jak tzw. chwilówki, które w ogóle nie weryfikują statusu małżeńskiego pożyczkobiorcy. Możliwe jest więc zaciąganie długów bez wiedzy małżonka. Wysokość zobowiązania niewymagającego zgody zależna jest od kredytodawcy, może być to „szybka” pożyczka na kilka tysięcy złotych, a może być to kredyt na kilkadziesiąt tysięcy złotych. Kredyt zabezpieczony na nieruchomości (np. kredyt hipoteczny) zawsze wymaga podpisów obydwojga małżonków. Kiedy zadłużenie obciąża wyłącznie małżonka, który zaciągnął zobowiązanie? Jak zostało to wskazane na wstępie, małżeństwa odpowiadają na zasadzie solidarności. W sytuacji jednak, gdy jeden z partnerów nie wiedział o zaciągniętym zobowiązaniu, może ubiegać się przed sądem o zwolnienie go z obowiązku spłaty zadłużenia. Sądy wydają takie orzeczenie w sytuacjach, gdy jeden z małżonków: zaciągając dług działał na szkodę drugiego małżonka, np. wziął chwilówkę na samochód, mimo posiadania szeregu innych pożyczek; prowadził rozrzutny tryb życia; zaciągnął zobowiązania finansowe, znacznie przekraczające możliwości kredytowe małżeństwa. posiada negatywne cechy charakterologiczne jak niedojrzałość i nieporadność życiowa. Kredyt po rozwodzie – sąd przyjdzie z połowiczną pomocą W sytuacji gdy nieruchomość zakupiona na kredyt zostanie w użytkowaniu tylko jednego z małżonków, drugi z partnerów może wnosić, by sąd w orzeczeniu o podział majątku, zobowiązał małżonka – któremu przyznano nieruchomość – do spłaty pozostałych rat kredytowych. Niestety powyższe nie będzie miało znaczenia dla wierzyciela. Bank w dalszym ciągu może dochodzić wierzytelności od obojga małżonków. Jednakże w takiej sytuacji zwolniony małżonek może dochodzić zapłaconych rat na rzecz banku od byłego współmałżonka. Może dojść również do zawarcia umowy o przejęcie długu, która to umowa polega na tym, że w miejsce małżonka, któremu nie przypadła nieruchomość, wstępuje osoba trzecia np. nowy partner życiowy małżonka któremu przypadła nieruchomość. Może również dojść do umowy, na mocy której małżonek, który przejął nieruchomość przejmie cały dług drugiego małżonka. Jednakże na zawarcie omawianej umowy musi wyrazić zgodę wierzyciel (bank). Niezależnie od wyroku sądu czy zawartej umowy – bank zawsze wygrywa Rozwód, co do zasady, prowadzi do zniesienia wspólności majątkowej. Majątek uzyskany w trakcie trwania małżeństwa, zostaje podzielony między byłych partnerów. Podział dotyczy jedynie aktywów. Za długi w dalszym ciągu opowiadają oboje małżonków solidarnie. W każdej z opisywanych wyżej sytuacji, czy to małżonkowie nie dojdą do porozumienia w sprawie spłaty zobowiązań, czy też zawrzą umowę o przejęcie długu, czy końcowo sąd wyda orzeczenie o obowiązku spłaty pozostałych rat kredytowych przez jednego z małżonków, ostatecznie to od wierzyciela zależy od kogo wyegzekwuje dług. Warto pamiętać, że w przypadku wyegzekwowania całego zadłużenia od jednego małżonka, ma on prawo do wniesienia pozwu o roszczenie regresowe, czyli zwrot połowy spłaconego długu. Czytaj także: Odfrankowienie kredytu – na czym polega? Podstawa prawna: ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. – Kodeks rodzinny i opiekuńczy ( z 2020 r. poz. 1359). ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny ( z 2019 r. poz. 1145). Plik wzór skargi do wsa na decyzję.pdf na koncie użytkownika tiggers1087 • Data dodania: 24 lip 2020 Wykorzystujemy pliki cookies i podobne technologie w celu usprawnienia korzystania z serwisu Chomikuj.pl oraz wyświetlenia reklam dopasowanych do Twoich potrzeb. Zaciąganie zobowiązań za zgodą współmałżonka Obecnie zgodnie z art. 41 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego: „§ 1. Jeżeli małżonek zaciągnął zobowiązanie za zgodą drugiego małżonka, wierzyciel może żądać zaspokojenia także z majątku wspólnego małżonków. § 2. Jeżeli małżonek zaciągnął zobowiązanie bez zgody drugiego małżonka albo zobowiązanie jednego z małżonków nie wynika z czynności prawnej, wierzyciel może żądać zaspokojenia z majątku osobistego dłużnika, z wynagrodzenia za pracę lub z dochodów uzyskanych przez dłużnika z innej działalności zarobkowej, jak również z korzyści uzyskanych z jego praw, o których mowa w art. 33 pkt 9, a jeżeli wierzytelność powstała w związku z prowadzeniem przedsiębiorstwa, także z przedmiotów majątkowych wchodzących w skład przedsiębiorstwa. § 3. Jeżeli wierzytelność powstała przed powstaniem wspólności lub dotyczy majątku osobistego jednego z małżonków, wierzyciel może żądać zaspokojenia z majątku osobistego dłużnika, z wynagrodzenia za pracę lub z dochodów uzyskanych przez dłużnika z innej działalności zarobkowej, jak również z korzyści uzyskanych z jego praw, o których mowa w art. 33 pkt 9”. Odpowiedzialność majątkiem wspólnym za zobowiązania Przewidziana w art. 41 odpowiedzialność majątkiem wspólnym za zobowiązania uzależniona jest od spełnienia następujących przesłanek: powstanie zobowiązania w wyniku czynności prawnej dokonanej przez jednego z małżonków, obowiązywanie ustroju ustawowej wspólności majątkowej w chwili powstania zobowiązania, wyrażenie przez współmałżonka zgody na zaciągnięcie zobowiązania, pozostawanie zobowiązania w związku z majątkiem wspólnym. Zobowiązanie ma powstać w czasie obowiązywania ustroju wspólności majątkowej małżeńskiej. Decydujące znaczenie ma więc chwila powstania zobowiązania, a nie chwila wymagalności roszczenia wierzyciela. Jeżeli zatem np. umowa pożyczki została zawarta przed zawarciem związku małżeńskiego, bez znaczenia dla odpowiedzialności majątkiem wspólnym pozostaje okoliczność, czy termin spełnienia świadczenia (zwrotu sumy dłużnej) nadszedł także przed powstaniem wspólności majątkowej, czy też już po jej powstaniu. Jeżeli z zobowiązania zaciągniętego przed powstaniem wspólności majątkowej wynika obowiązek świadczenia, którego spełnienie zostało rozłożone na raty, odpowiedzialność majątkiem wspólnym także (co do zasady) nie powstanie, nawet jeżeli kolejne raty stają się wymagalne już w czasie obowiązywania wspólności. Możliwość zaspokojenia się wierzyciela jednego z małżonków z majątku wspólnego Warunkiem powstania możliwości zaspokojenia się wierzyciela jednego z małżonków także z majątku wspólnego jest wyrażenie przez drugiego małżonka zgody na zaciągnięcie zobowiązania. Wyrażenie zgody pozwala kierować egzekucję do majątku wspólnego małżonków, natomiast małżonek wyrażający taką zgodę nie staje się współdłużnikiem. Stroną istniejącego stosunku prawnego pozostaje jedynie małżonek dokonujący czynności prawnej. Małżonek niedokonujący takiej czynności odpowiada jedynie majątkiem wspólnym (pewną masą majątkową) za cudzy dług (tak Sąd Najwyższy w wyroku z 24 czerwca 2005 r., sygn. akt V CK 799/2004, nr 1631409 oraz w wyroku z 6 grudnia 2012 r., sygn. akt III CSK 43/2012, nr 5159579). Do zgody małżonka na dokonanie przez współmałżonka czynności prawnej kreującej zobowiązanie należy stosować przepisy Kodeksu cywilnego normujące problematykę oświadczeń woli. Zgoda może być zatem wyraźna lub wyrażona w sposób dorozumiany; także w postaci elektronicznej (art. 60 Kodeksu cywilnego – w skrócie Znajdą zastosowanie art. 61 i 62 dotyczące chwili złożenia oświadczenia woli oraz skutków śmierci składającego oświadczenie, zanim dotarło ono do adresata. Należy przyjąć, że znajdzie także zastosowanie art. 63 § 1 Oznacza to, że małżonek może wyrazić zgodę na zaciągnięcie zobowiązania przez współmałżonka przed dokonaniem przez niego czynności prawnej, równocześnie z dokonaniem takiej czynności, a także post factum. Wyrażany w literaturze pogląd, że wykładnia gramatyczna eliminuje możliwość potwierdzenia już dokonanej czynności (tak M. Sychowicz, w: Kodeks rodzinny…), wydaje się zbyt daleko idący. W Kodeksie rodzinnym i opiekuńczym taka możliwość nie została wprawdzie wyraźnie w art. 41 przewidziana, ale też nie wykluczają jej ogólne zasady regulujące stosunki majątkowe małżonków (za dopuszczalnością wyrażenia zgody po dokonaniu czynności opowiada się J. Ignaczewski, w: B. Bieniek, A. Bieranowski, J. Ignaczewski, Małżeńskie prawo majątkowe…, s. 108). Zgoda małżonka na zawarcie umowy kredytowej Zgoda małżonka stanowi przyzwolenie na egzekucję z majątku wspólnego, a nie na dokonanie czynności prawnej (tak trafnie J. Ignaczewski, jw., s. 108). Powszechnie przyjmuje się zatem występowanie dwóch rodzajów zgody małżonka na dokonanie czynności prawnej przez współmałżonka: tzw. obligatoryjną, od której wyrażenia zależy ważność dokonanej czynności, oraz tzw. fakultatywną, od której uzależniona jest odpowiedzialność majątkiem wspólnym małżonków za zobowiązania zaciągnięte przez jednego z nich. Określenia te nie są zbyt precyzyjne, ale możliwe do stosowania. Zgoda małżonka, o której mowa w art. 41 § 1, może dotyczyć zarówno czynności jednostronnej, jak i umowy (w praktyce ten ostatni przypadek występuje zdecydowanie częściej). Jeszcze łatwiej wierzyciel mógł zaspokoić się z majątku wspólnego małżonków, jeżeli zobowiązanie zostało zawarte przed 2005 r., bowiem zgodnie z art. 41 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, w brzmieniu sprzed 2005 r.: „§ 1. Zaspokojenia z majątku wspólnego może żądać także wierzyciel, którego dłużnikiem jest tylko jeden z małżonków. § 2. Jeżeli jednak wierzytelność powstała przed powstaniem wspólności ustawowej albo jeżeli dotyczy ona odrębnego majątku jednego z małżonków, wierzyciel może żądać zaspokojenia tylko z odrębnego majątku dłużnika oraz z wynagrodzenia za pracę lub za usługi świadczone osobiście przez dłużnika, jak również z korzyści uzyskanych przez dłużnika z jego praw autorskich twórcy, praw twórcy wynalazku, wzoru lub projektu racjonalizatorskiego. § 3. Sąd może ograniczyć lub wyłączyć możliwość zaspokojenia się z majątku wspólnego przez wierzyciela, którego dłużnikiem jest tylko jeden z małżonków, jeżeli ze względu na charakter wierzytelności albo stopień przyczynienia się małżonka będącego dłużnikiem do powstania majątku wspólnego – zaspokojenie z majątku wspólnego byłoby sprzeczne z zasadami współżycia społecznego. § 4. Wierzyciel małżonka nie może w czasie trwania wspólności ustawowej żądać zaspokojenia z udziału, który w razie ustania wspólności przypadnie temu małżonkowi w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku”. Pani jedna wyraziła zgodę na dokonanie czynności, a więc była Pani świadoma zawierania umowy kredytowej (pożyczki) i przyjęła Pani odpowiedzialność majątkiem wspólnym. Zgodnie z obecnie obowiązującym art. 787 Kodeksu postępowania cywilnego „tytułowi egzekucyjnemu wydanemu przeciwko osobie pozostającej w związku małżeńskim sąd nada klauzulę wykonalności także przeciwko jej małżonkowi z ograniczeniem jego odpowiedzialności do majątku objętego wspólnością majątkową, jeżeli wierzyciel wykaże dokumentem urzędowym lub prywatnym, że stwierdzona tytułem egzekucyjnym wierzytelność powstała z czynności prawnej dokonanej za zgodą małżonka dłużnika”. Jeżeli Pani wyraziła zgodę na zawarcie umowy kredytowej na firmę, to wprawdzie nie jest Pani dłużnikiem, ale wierzyciel będzie mógł zaspokoić się z Pani i Pani męża majątku wspólnego. Zgodnie z art. Art. 31 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego: „§ 1. Z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Majątek wspólny a majątek osobisty każdego z małżonków § 2. Do majątku wspólnego należą w szczególności: 1) pobrane wynagrodzenie za pracę i dochody z innej działalności zarobkowej każdego z małżonków; 2) dochody z majątku wspólnego, jak również z majątku osobistego każdego z małżonków; 3) środki zgromadzone na rachunku otwartego lub pracowniczego funduszu emerytalnego każdego z małżonków; 4) kwoty składek zewidencjonowanych na subkoncie, o którym mowa w art. 40a ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych”. Zasadą więc jest, że wszelki majątek nabyty w trakcie trwania małżeństwa (wspólności majątkowej) wchodzi do majątku wspólnego małżonków z mocy prawa, chyba, że ustawa stanowi inaczej. Taki wyjątek stanowi art. 33 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego: „do majątku osobistego każdego z małżonków należą: 1) przedmioty majątkowe nabyte przed powstaniem wspólności ustawowej; 2) przedmioty majątkowe nabyte przez dziedziczenie, zapis lub darowiznę, chyba że spadkodawca lub darczyńca inaczej postanowił; 3) prawa majątkowe wynikające ze wspólności łącznej podlegającej odrębnym przepisom; 4) przedmioty majątkowe służące wyłącznie do zaspokajania osobistych potrzeb jednego z małżonków; 5) prawa niezbywalne, które mogą przysługiwać tylko jednej osobie; 6) przedmioty uzyskane z tytułu odszkodowania za uszkodzenie ciała lub wywołanie rozstroju zdrowia albo z tytułu zadośćuczynienia za doznaną krzywdę; nie dotyczy to jednak renty należnej poszkodowanemu małżonkowi z powodu całkowitej lub częściowej utraty zdolności do pracy zarobkowej albo z powodu zwiększenia się jego potrzeb lub zmniejszenia widoków powodzenia na przyszłość; 7) wierzytelności z tytułu wynagrodzenia za pracę lub z tytułu innej działalności zarobkowej jednego z małżonków; 8) przedmioty majątkowe uzyskane z tytułu nagrody za osobiste osiągnięcia jednego z małżonków; 9) prawa autorskie i prawa pokrewne, prawa własności przemysłowej oraz inne prawa twórcy; 10) przedmioty majątkowe nabyte w zamian za składniki majątku osobistego, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej”. Tak więc Pani wprawdzie nie musi spłacać kredytu, ale po nadaniu klauzuli wykonalności wierzyciel będzie mógł prowadzić egzekucję, także z majątku wspólnego. Wniosek o nadanie klauzuli wykonalności przeciwko małżonkowi dłużnika Rozpoznając wniosek o nadanie klauzuli wykonalności przeciwko małżonkowi dłużnika, sąd bada, czy osoba wskazana we wniosku jest małżonkiem dłużnika oraz czy wyraziła zgodę na dokonanie czynności prawnej, z której powstała wierzytelność objęta tytułem egzekucyjnym. Nie jest dopuszczalne stosowanie domniemania faktycznego przy ustalaniu, że stwierdzona tytułem egzekucyjnym wierzytelność powstała za zgodą małżonka dłużnika (uchwała SN z 18 marca 2011 r., sygn. akt III CZP 117/2010, Biul. SN 2011, nr 3, LexisNexis nr 2480738), gdyż okoliczność ta musi być wykazana przez wierzyciela za pomocą dokumentu urzędowego lub prywatnego. Ustanie małżeństwa po wydaniu tytułu egzekucyjnego wyklucza zastosowanie art. 787 (postanowienie SN z 12 kwietnia 1976 r., sygn. akt IV CZ 29/76, OSPiKA 1978, nr 3, poz. 48, LexisNexis nr 309030). W obecnym stanie prawnym istnienie wspólności majątkowej małżonków zarówno w chwili wyrokowania, jak i w chwili orzekania o nadaniu klauzuli wykonalności także przeciwko małżonkowi dłużnika nie stanowi przesłanki nadania tytułowi egzekucyjnemu klauzuli wykonalności w trybie art. 787 (por. odmiennie w odniesieniu do poprzedniego stanu prawnego postanowienia SN: z 30 października 1974 r., sygn. akt I CZ 146/74, Biul. SN 1974, nr 12, poz. 228, LexisNexis nr 325886; z 26 czerwca 1974 r., sygn. akt III CRN 127/74, OSNCP 1975, nr 6, poz. 97 i in.). Jeżeli jednak małżonek wykaże w postępowaniu klauzulowym istnienie wynikającego z orzeczenia sądu (art. 52 i 54) albo z mocy ustawy (art. 53) ustroju rozdzielności majątkowej, sąd powinien oddalić wniosek o nadanie klauzuli wykonalności przeciwko małżonkowi dłużnika (por. art. 7872). Postępowanie o nadanie klauzuli wykonalności przeciwko osobie pozostającej z dłużnikiem w związku małżeńskim Sąd w postępowaniu o nadanie klauzuli wykonalności przeciwko osobie pozostającej z dłużnikiem w związku małżeńskim nie bada ważności czynności prawnej, z której wynika wierzytelność stwierdzona tytułem egzekucyjnym (por. odmienną uchwałę SN z 31 stycznia 1996 r., sygn. akt III CZP 198/95, „Glosa” 1996, nr 5, LexisNexis nr 314009), ani tego, kiedy powstała wierzytelność i czy należy ona do wierzytelności, za które małżonkowie odpowiadają majątkiem wspólnym, gdyż zarzuty te jako zarzuty natury merytorycznej małżonek dłużnika może podnieść dopiero w trybie powództwa przeciwegzekucyjnego (postanowienie SN z 22 maja 1975 r., sygn. akt I CZ 72/75, NP 1977, nr 2, LexisNexis nr 325887, z krytyczną glosą K. Korzan; odmiennie uchwała SN z 5 grudnia 1984 r., sygn. akt III CZP 76/84, OSPiKA 1986, nr 2, poz. 27, LexisNexis nr 309031, z aprobującą glosą F. Zedlera). Nadając klauzulę wykonalności przeciwko małżonkowi dłużnika, należy w jej treści zaznaczyć, że odpowiedzialność małżonka jest ograniczona do majątku objętego wspólnością majątkową. W przeciwieństwie do dłużnika, który nie jest uczestnikiem postępowania o nadanie klauzuli wykonalności przeciwko jego małżonkowi (uchwała SN z 16 października 2008 r., sygn. akt III CZP 85/2008, OSNC 2009, nr 4, poz. 56, LexisNexis nr 1956211). Pani jako małżonkowi przysługuje zażalenie na postanowienie sądu o nadaniu przeciwko niemu klauzuli wykonalności. Według art. 795 Kodeksu postępowania cywilnego: „§ 1. Na postanowienie sądu co do nadania klauzuli wykonalności przysługuje zażalenie. § 2. Termin do wniesienia zażalenia biegnie dla wierzyciela od dnia wydania mu tytułu wykonawczego lub zawiadomienia go o utworzeniu tytułu wykonawczego w systemie teleinformatycznym albo od dnia ogłoszenia postanowienia odmownego, a gdy ogłoszenia nie było – od dnia doręczenia tego postanowienia. Dla dłużnika termin ten biegnie od dnia doręczenia mu zawiadomienia o wszczęciu egzekucji. W razie zgłoszenia wniosku, o którym mowa w art. 7942 § 2 albo 3 kpc, termin ten biegnie od dnia doręczenia stronie uzasadnienia postanowienia albo postanowienia z uzasadnieniem. § 3. Przepis § 2 stosuje się odpowiednio do biegu terminu do wniesienia skargi na postanowienie referendarza sądowego”. Reasumując, Pani jako formalna małżonka dłużnika, wyrażająca zgodę na zawarcie umowy, spowodowała to, że wierzyciel może obecnie zaspokoić swoje roszczenia z Pani i Pani męża majątku wspólnego. Jeśli masz podobny problem prawny, zadaj pytanie naszemu prawnikowi (przygotowujemy też pisma) w formularzu poniżej ▼▼▼ Zapytaj prawnika - porady prawne online .
Nic nie stoi na przeszkodzie, aby w tej roli obsadzić również osobę, która nie jest z nami spokrewniona, np. bliskiego przyjaciela. Przed podpisaniem umowy kredytowej konieczna jest zgoda współmałżonka na poręczenie kredytu. Podżyrowanie kredytu stanowi czynność zarządzania majątkiem wspólnym i wymagana jest zgoda małżonka na
W przypadku osób pozostających w związku małżeńskim objętych wspólnością majątkową pojawia się pytanie o obowiązek podatkowy w przypadku czynności prawnych dokonywanych tylko przez jednego z małżonków (np. pożyczka zaciągnięta przez małżonka). Zasadniczo bowiem wszelkie czynności podejmowane przez małżonka dotyczą majątku wspólnego. To powoduje, że po stronie drugiego małżonka mogą występować wątpliwości co do ewentualnego rozliczenia podatku po jego stronie. Obowiązek podatkowy z tytułu umowy pożyczki Umowa pożyczki jest czynnością prawną, która podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. W języku potocznym zobowiązanie to jest określane jako „podatek od wzbogacenia”. W przypadku umowy pożyczki obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej, czyli de facto zawarcia umowy pożyczki. Podatnikiem jest w tym przypadku pożyczkobiorca, tj. podmiot, który otrzymuje pożyczkę. Warto dodać, że podstawą opodatkowania jest wartość pożyczki określona w umowie. Stawka podatku wynosi w tym przypadku 0,5%. Podatnik (pożyczkobiorca), na którym ciąży obowiązek podatkowy, ma obowiązek złożenia zeznania podatkowego PCC-3 w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego. W tym samym terminie trzeba również opłacić należny podatek do właściwego przypadku zawarcia umowy pożyczki obowiązek podatkowy spoczywa na pożyczkobiorcy, który zobowiązany jest do złożenia deklaracji PCC-3 oraz zapłaty podatku. Małżonkowie w kontekście zarządu majątkiem wspólnym Rozważając tematykę obowiązków podatkowych małżonków, w pierwszej kolejności warto sięgnąć do regulacji Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, który określa stosunki majątkowe panujące w małżeństwie objętym wspólnością majątkową. W powyższym zakresie wskazać należy, że zgodnie z art. 31 § 1 kro z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Wspólność majątkowa małżeńska polega zatem na istnieniu pomiędzy małżonkami współwłasności łącznej. To oznacza, że nie jest możliwe wyodrębnienie udziałów w majątku wspólnym, ponieważ każdy z małżonków posiada pełne prawo do każdego składnika objętego wspólnością małżeńską. Skoro już wiemy, na czym polega istota wspólności małżeńskiej, warto przejść do regulacji odnoszących się do zarządu majątkiem wspólnym. W tej kwestii należy przede wszystkim sięgnąć do treści art. 36 KRO. Przepis ten stanowi, że oboje małżonkowie są obowiązani współdziałać w zarządzie majątkiem wspólnym, w szczególności udzielać sobie wzajemnie informacji o stanie majątku wspólnego, o wykonywaniu zarządu majątkiem wspólnym i o zobowiązaniach go obciążających. Każdy z małżonków może samodzielnie zarządzać majątkiem wspólnym, chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej. Wykonywanie zarządu obejmuje czynności, które dotyczą przedmiotów majątkowych należących do majątku wspólnego, w tym czynności zmierzające do zachowania tego majątku. Powyższe przepisy określają zasadę, zgodnie z którą każdy z małżonków ma prawo do samodzielnego zarządu majątkiem wspólnym. Ta reguła doznaje jednak pewnych ograniczeń, jak stanowi bowiem art. 37 § 1 kro, zgoda drugiego małżonka jest potrzebna do dokonania: czynności prawnej prowadzącej do zbycia, obciążenia, odpłatnego nabycia nieruchomości lub użytkowania wieczystego, jak również prowadzącej do oddania nieruchomości do używania lub pobierania z niej pożytków; czynności prawnej prowadzącej do zbycia, obciążenia, odpłatnego nabycia prawa rzeczowego, którego przedmiotem jest budynek lub lokal; czynności prawnej prowadzącej do zbycia, obciążenia, odpłatnego nabycia i wydzierżawienia gospodarstwa rolnego lub przedsiębiorstwa; darowizny z majątku wspólnego, z wyjątkiem drobnych darowizn zwyczajowo przyjętych. W kontekście rozpatrywanego przez nas problemu należy jednak zauważyć, że wśród ww. czynności nie znajduje się zaciągnięcie pożyczki. To zatem oznacza, że pożyczka zaciągnięta przez małżonka jest umową, która nie wymaga zgody drugiego z współmałżonków. Na zakończenie tego zagadnienia wypada również wskazać na regulacje odnoszące się do tematyki odpowiedzialności małżonków za zobowiązania zaciągnięte przez jednego z nich. Kwestia ta została opisana w art. 41 kro, gdzie możemy przeczytać, że jeżeli małżonek zaciągnął zobowiązanie za zgodą drugiego małżonka, wierzyciel może żądać zaspokojenia także z majątku wspólnego jest rodzajem umowy cywilnoprawnej, której zaciągnięcie przez małżonka nie wymaga uzyskania zgody współmałżonka. Mówiąc inaczej, umowa pożyczki zawarta wyłącznie przez jednego z małżonków jest ważna oraz prawnie skuteczna. Pożyczka zaciągnięta przez małżonka - kto staje się płatnikiem podatku? Podmiotem zobowiązanym do zapłaty podatku jest ta osoba fizyczna, na której spoczywa obowiązek podatkowy. Wynika to wprost z treści art. 7 Ordynacji podatkowej, gdzie podano, że podatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, podlegająca na mocy ustaw podatkowych obowiązkowi podatkowemu. Powyższej kwestii nie należy mylić z zakresem odpowiedzialności. W myśl bowiem art. 26 Ordynacji podatkowej podatnik odpowiada całym swoim majątkiem za wynikające ze zobowiązań podatkowych podatki. Natomiast jak podaje art. 29 § 1 Ordynacji, w przypadku osób pozostających w związku małżeńskim odpowiedzialność, o której mowa w art. 26, obejmuje majątek odrębny podatnika oraz majątek wspólny podatnika i jego małżonka. Co jednak ważne, powyższe dotyczy odpowiedzialności za niezapłacony podatek, a nie samego obowiązku podatkowego. Odpowiedzialność z majątku wspólnego zostaje aktywowana dopiero w momencie egzekucji obowiązku podatkowego, tj. w sytuacji gdy podatnik nie zapłacił należnego podatku. Natomiast kwestię pierwotną, jaką jest obowiązek podatkowy, określa konkretny przepis podatkowy. W tej sytuacji jest to art. 4 pkt 7 ustawy PCC wskazujący, że obowiązek podatkowy przy umowie pożyczki spoczywa na biorącym pożyczkę. Ponadto jak podaje art. 5 ust. 1 ustawy, obowiązek zapłaty podatku ciąży na podatnikach tego podatku. Powyższe oznacza zatem, że podatnikiem podatku PCC w przypadku zawarcia umowy pożyczki jest strona umowy, a więc ten małżonek, który zawiera (podpisuje) umowę pożyczki. W przypadku osób pozostających w związkach małżeńskich obowiązek ten nie rozciąga się na współmałżonka. Z samego jedynie faktu pozostawania we wspólności majątkowej małżeńskiej nie można wyprowadzić wniosku, że również współmałżonek podatnika staje się podmiotem zobowiązanym do zapłaty podatku. Owszem, egzekucja niezapłaconego podatku PCC będzie obejmowała także majątek wspólny małżonków, jednakże sam obowiązek podatkowy spoczywa wyłącznie na pożyczkobiorcy. Jak już ustaliliśmy, pożyczkę może zaciągnąć jeden z małżonków i to on staje się pożyczkobiorcą, a więc podmiotem podatku PCC zobowiązanym do złożenia deklaracji i zapłaty podatku. W konsekwencji w sytuacji zaciągnięcia pożyczki przez jednego z małżonków współmałżonek nie ma obowiązku składania deklaracji PCC-3 w terminie 14 dni, jak również nie ma obowiązku zapłaty podatku PCC z tytułu pożyczki zaciągniętej przez małżonka. Przykład 1. Mąż zawarł ze swoim bratem umowę pożyczki na kwotę 50 000 zł. W tym przypadku to mąż będzie zobowiązany do złożenia zeznania PCC-3 w terminie 14 dni od dnia zawarcia umowy pożyczki oraz będzie zobligowany do zapłaty podatku PCC. Żona nie podlega obowiązkowi podatkowemu, ponieważ w treści zawartej umowy nie występuje jako pożyczkobiorca. Współmałżonek osoby zaciągającej pożyczkę nie jest z tego tytułu podatnikiem podatku PCC. Na współmałżonku nie ciąży zatem obowiązek podatkowy określony w art. 4 pkt 7 ustawy PCC. Chociaż możliwa jest egzekucja z majątku wspólnego małżonków, to jednak należy pamiętać, że w świetle przepisów podatkowych na współmałżonku podatnika zaciągającego pożyczkę nie spoczywają obowiązki związane ze składaniem deklaracji podatkowej czy też zapłatą podatku PCC. Warto pamiętać, że podstawą odpowiedzialności zadłużonego małżonka z majątku wspólnego jest zgoda współmałżonka na zaciągnięcie kredytu. Taka sytuacja będzie miała miejsce przy ustawowym ustroju wspólności majątkowej. Należy pamiętać, że z majątku osobistego współmałżonka zaspokojenie wierzycieli nie będzie możliwe. Pożyczka online do 10000 złChcę pożyczyćOstatnio zawnioskował: František, PrahaPanFrantišek Dziś o 23:08zawnioskowało4000 zł. Pożyczka w trzech krokachUzupełnij prosty nieobowiązujący wniosek i uzyskaj bliższe informacje o pożyczceSkontaktuje się z Tobą nasz reprezentantHandlowy zastępca providera wszystko ci wytłumaczy i odpowie ci na ewentualne o akceptacji Twojego wniosku pienądze zostaną wysłane na Twój rachunek. Dziś zawnioskowało już 113 klientovNie wahaj się i wypróbój to również ty!Co ci przynosi pożyczka online?Szybkie załatwienie Wnioskuj o pożyczkę na podstawie łatwego uzupełnienia formularza. Wysoka przyznawalność Online pożyczki pomogły już wielu osobom rozwiązać ich problemy finansowe. Bez poręczyciela Online pożyczkę można otrzymać nawet bez poręczyciela oraz udokumentowanych formalności. Powiedzieli o nasDowiedz się, co myślą klienci, którzy wzięli pożyczkę "Najbardziej doceniam szybkie i łatwe wnioskowanie. Z online pożyczki jestem bardzo zadowolony. Skorzystałem z niej już dwa razy i polecam ją dalszym osobom." "Korzystałem wielokrotnie z usług pożyczek internetowych. Korzyści to głównie szybka decyzja, wszystko jest jasne i pomogą Ci na miejscu, nie musisz szukać gdzie indziej" Często zadawane pytaniaCzy mogę uzyskać pożyczkę, nawet gdy mam zapis w bazach? Zapis w bazach może również zaistnieć z powodu opóźnienia spłaty o parę dni albo zapomnienia o spłacie niektórych rachunków. Z tego powodu każdy wniosek oceniamy indywidualnie i szansę na uzyskanie pożyczki mają nawet klienci z zapisem w rejestrach dłużników. Czy muszę podać przeznaczenie pożyczki? Nie musisz nieczego udawadniać. Pieniądze można przeznaczyć na cokolwiek chcesz. Czy muszę potwierdzić zatrudnienie? Dla uzyskania pożyczki nie jest wymagane potwierdzenie zatrudnienia. Zaletą online pożyczki jest rzeczywistość, że może ją uzyskać nawet student, emeryt lub mama na urlopie macierzyńskim. Dla kogo jest pożyczka przeznaczona? Pożyczka jest przeznaczona dla klientów z regularnym przychodem. Z tego powodu mogą ją otrzymać nawet emeryci, studenci oraz mamy na urlopie macierzyńskim. Ważny jest wiek powyżej 18 lat oraz adres zameldowania na terenie Polski.
Najprościej tłumacząc, jest to pisemne oświadczenie wierzyciela hipotecznego, w którym potwierdza on uregulowanie w całości należności przez dłużnika, a także wyraża zgodę na wykreślenie hipoteki z księgi wieczystej nieruchomości, która była zabezpieczeniem zobowiązania. Taka zgoda wierzyciela hipotecznego na wykreślenie
Michał Górecki / 20 lutego 2019 Jeśli mówimy o kwestii zaciągania pożyczek bez zgody współmałżonka, to chodzi tutaj o pary pozostające w ustawowej wspólności majątkowej. Wspólnota majątkowa powstaje z mocy prawa w momencie zawarcia ślubu. Sprawdź także: Akcyza nie uderzy po kieszeni użytkowników e-papierosów Poszkodowani GetBack chcą zwrotu pieniędzy Zgubiona reklamacja — co zrobić? Kredytodawca w stosunku do małżonka, który pozostając we wspólnocie majątkowej zaciągnął zobowiązanie finansowe bez zgody i wiedzy drugiej połowy będzie mógł żądać spłaty rat tylko z jego majątku osobistego. Za to posiadanie w dokumentacji zgody męża lub żony poszerza grupę składników, będących podstawą zaspokojenia roszczeń o cały majątek wspólny. Artykuł 31 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy wskazuje, że do katalogu tego należą między innymi: wynagrodzenia za pracę obojga małżonków, dochody z działalności zarobkowej każdego z nich, dochody z majątku wspólnego oraz osobistego każdego z małżonków. Sprawdź także: Centrum Energetyczne w upadłości. Jak odzyskać pieniądze Innogy podnosi ceny prądu. Interweniuje RPO Oblodzony chodnik, złamana noga. Zobacz, jak uzyskać odszkodowanie Nie powinno więc dziwić, że banki wymagają omawianego oświadczenia. Instytucja w ten sposób zyskuje potwierdzenie, że małżonek wie o zamiarze zaciągnięcia kredytu i zgadza się na obciążenia związane ze spłatami. Jest to szczególnie często wykorzystywane przy kredytach opiewających na duże sumy. CZYTAJ TEŻWybór najtańszego kredytu gotówkowego Pożyczka bez zgody współmałżonka W przypadku małych kwot lub pożyczek udzielanych przez inne podmioty niż banki przedmiotowa zgoda małżonka do wzięcia kredytu nie stanowi warunku uzyskania pieniędzy. Przepisy pozwalają także na samodzielne zaciąganie zobowiązań finansowych, gdy wiążą się one z bieżącymi czynnościami życia codziennego lub mają na celu zaspokojenie zwykłych potrzeb rodzinnych. Pozostający w związku małżeńskim przedsiębiorca nie musi również konsultować z partnerem decyzji podejmowanych w związku z prowadzoną działalnością zarobkową. Intercyza małżeńska a kredyt Reasumując, w przypadku niewielkich kwot istnieje możliwość wzięcia pożyczki lub kredytu bez zgody współmałżonka. Trzeba jednak wiedzieć, że jeśli zobowiązanie nie będzie spłacane, to instytucja finansowa (najczęściej bank) będzie mogła domagać się spłaty od drugiego z małżonków. Wszystko dlatego, że zawarcie związku małżeńskiego powoduje, że mamy do czynienia ze wspólnotą majątkową i wszelkie pożytki, jak i zobowiązania pokrywają solidarnie małżonkowie. O ile oczywiście nie podpiszą intercyzy, czyli rozdzielności majątkowej. Rozdzielność majątkowa pozwala prowadzić finanse niezależnie od drugiego małżonka. Dziękujemy, że przeczytałaś/eś nasz artykuł do końca. Jeśli chcesz być na bieżąco z informacjami prawnymi, zapraszamy do naszego serwisu ponownie!Jeżeli podobał Ci się artykuł podziel się z innymi udostępniając go w mediach społecznościowych - poniżej masz szybkie linki do udostępnień. Czy ten artykuł był przydatny?
nxkXPyh. 123 22 430 105 380 175 473 276 116

zgoda współmałżonka na kredyt wzór