🐑 Artyści Baroku I Ich Dzieła

Vanitas z łaciny "marność". Pojęcie ma związek z myślą przewodnią Księgi Koheleta – Vanitas vanitatum et omnia vanitas – Marność nad marnościami i wszystko marność (Koh 1,2 BT ). Motyw marności najbardziej widoczny jest w epoce średniowiecza i baroku, fascynacja śmiercią i przemijaniem przejawiała się w sztuce i literaturze.

W okresie znanym jako Hiszpański Złoty Wiek Istniały dwa wyraźnie zróżnicowane nurty: literatura renesansowa, typowa dla okresu pierwszego, i literatura barokowa, typowa dla okresu drugiego. Dlatego barok w Hiszpanii był bardzo znaczącym ruchem i ma tak ważne nazwy w historii literatury, jak Góngora, Quevedo lub oczywiście Calderón de la Barca. W PROFESORZE chcemy Cię odkryć główni autorzy hiszpańskiej literatury barokowej i ich dzieła abyście mogli lepiej poznać tym razem w historii i najbardziej uznanych artystów w danym momencie. Zanim zaczniemy mówić o autorach hiszpańskiej literatury barokowej i ich dziełach, ważne jest, abyśmy na chwilę zatrzymali się, aby poznać Charakterystyka literatury barokowej. W ten sposób możemy tak bardzo zbliżyć się do tego nurtu artystycznego i estetycznego wpłynął na ogólny świat sztuki: malarstwo, muzyka, architektura itp. Barok był ruchem, który zaczął się końca XVI i rozbudowany w Europie do początku XVIII, przed nadejściem Oświecenia. Ta epoka jest naznaczona powszechnym rozczarowaniem: po renesansie ruch inspirowany klasyki i gdzie piękno, szlachetność i wielkie czyny są uwydatnione, teraz stawiamy na bardziej realną wizję życia i społeczeństwo. ZA najbardziej rozczarowana wizja w której głód, choroby i bieda są głównymi bohaterami. Barok zbiega się z okresem w historii, w którym istnieje kryzys społeczny, religijny i gospodarczy, elementy, które są niezbędne do zrozumienia nowego ducha artystów barokowych i ich specyficznej wizji świata. Główne cechy literatury barokowej są następujące: To jest odrzucenie cenności typowy dla renesansu. Postaw na złożone pisanie uczynić go bardziej estetycznym i kulturalnym, dlatego nie brakuje figur retorycznych. Przesadzona sztuka. Sztuka barokowa jest przesadzona i ekstremalna, pełna ornamentów i ma silny wpływ estetyczny, który można lubić lub nie lubić w równych częściach. Tego właśnie szukają: wpływu. Tendencja pesymistyczny przez ogólne rozczarowanie życiem i sztuką klasyczną. Duży ozdoby to, na polu literackim, widoczne jest przede wszystkim w teatr i jego uderzające i przeładowane zestawy. Wpływy religijne w sztuce literackiej, ze względu na kryzys, jakiego doświadczyło chrześcijaństwo wraz z reformą Lutra, która wstrząsnęła życiem europejskiego społeczeństwa i podstawami wierzeń. Już teraz zaczynamy spotykać się z autorami literatury hiszpańskiego baroku i ich dziełami, aby opowiedzieć Wam o najbardziej reprezentatywnym autorze tego nurtu: Calderón de la Barca. Właściwie to ciekawe, że jest najwyższym przedstawicielem, podczas gdy w rzeczywistości Calderón był ostatnim konsekrowanym artystą barokowym znanym w Hiszpanii. A ponadto jego śmierć jest naznaczona koniec hiszpańskiego złotego wiekul. Jednak to właśnie z tym artystą maksymalny blask literatury barokowej i teatru. Calderón był uznanym poeta i dramaturg z XVII wieku, ale pracował także jako ksiądz katolicki (stąd religijny wpływ niektórych jego dzieł). Podstawą jego teatru są literackie innowacje zaproponowane przez Lope de Vegę i jego Nowa sztuka tworzenia komedii, gdzie autor postawił na rodzaj teatru inny niż Arystoteles i dostosowany do współczesnego społeczeństwa. Wraz z Calderonem osiągnięto szczyt barokowego teatru w Hiszpanii, a jego prace są całkowicie osadzone w barokowym charakterze: prace pesymistyczne, z silnym wpływ Boga i religii, z kulturalnym i przeładowanym językiem oraz inscenizowanymi spektakularny. W obrębie Najbardziej znane dzieła Calderona, wyróżniamy: Życie jest snem Goblińska pani Wielki teatr świata Hrabia Lucanor Burmistrz Zalamea Ale oprócz Calderona są inni ważni autorzy hiszpańskiej literatury barokowej, których musimy znać i studiować. Tutaj zostawiamy wam jedne z najwybitniejszych i najbardziej wpływowych w historii literatury. Luis de Góngora (1561-1627) Gongora To jeden z najważniejsi autorzy barokowi kraj. W rzeczywistości był jednym z pierwszych wielkich nazwisk związanych z tym nurtem artystycznym i dlatego jeden z nurtów barokowych nosi jego imię: gongoryzm lub culterismo. Jego styl charakteryzuje się przeciążeniem, kulturą i wzniosłością, typem tekstu, w którym forma jest ważniejsza niż treść. Samotności wysłana przez Gongora to jedno z jego najważniejszych dzieł. Tirso de Molina (1579-1648) Oczywiście nie mogliśmy zapomnieć o Tirso de Molina, innym wielkim nazwisku hiszpańskiej literatury barokowej. Jesteśmy przed autorem, który przede wszystkim wyróżniał się w gatunku dramatycznym. Napisał wiele prac, ale najbardziej znanym jest Don Gil de las Calzas Verdes i oczywiście Oszust Sewilli. Franciszek de Quevedo (1580-1645) Rywalizacja Quevedo i Góngora jest dobrze znany w historii literatury. I to właśnie Quevedo, znacznie młodszy od Góngory, zaatakował tego wielkiego poetę i bronił konceptyzm jako ruch barokowy par excellence. Quevedo był bardzo utalentowanym prozaikiem, który pisał prace na wiele tematów (religijnych, filozoficznych, politycznych itp.). Jego najbardziej znana praca to: Historia życia buscón. Baltasar Gracián (1601-1658) Nadal odkrywamy głównych autorów hiszpańskiej literatury barokowej, aby porozmawiać o Graciánie, bardzo wybitnym autorze w dziedzinie proza dydaktyczna i proza filozoficzna. W przeciwieństwie do Góngory Gracián podążał za ruchem konceptyzm, ruch, który bronił tego samego znaczenia treści i formy. Jego najbardziej znana praca to: Krytyk. Francisco de Rojas Zorrilla (1607-1648) Przegląd autorów hiszpańskiej literatury baroku i ich dzieł kończymy opowiadaniem o Francisco Rojasa Zorrilla, pisarza z Toledo, który wyróżnił się w świecie literatury sztuką: Persyle i Zygmunt (1633), komedia, która odniosła duży sukces. Jednak Rojas Zorrilla współpracował wcześniej z wielkimi pisarzami rangi Calderóna de la Barca, z którymi współpracował Potwór fortuny. Jego styl był bardzo satyryczny, do tego stopnia, że wzbudzał wielkie kontrowersje w niektórych recitalach i spotkaniach literackich.

Może Ci się spodobać: Znani malarze impresjonistyczni i ich prace. Indeks. Wprowadzenie do słynnych malarzy surrealistycznych. Max Ernst (1891 - 1976) Joan Miró (1893-1983) Leonora Carrington (1917-2011) Giorgio de Chirico (1888-1978) Yves Tanguy (1900-1955) Salvador Dalí (1904-1989)

architektura baroku Jest to styl artystyczny, który wyrósł z koniec XVI wieku we Włoszech i trwał do XVIII wieku. Jej początki sięgają kontrreformacji, będąc sposobem na apel do wiernych poprzez bardzo wystawny styl budowy, projektowania i sztuki, który próbował reprezentować chwałę i wielkość Kościoła katolicki W tej lekcji z proponujemy Ci główne charakterystyka architektury barokowej dzięki czemu można wyróżnić estetykę architektury barokowej. Na początku XVI wieku, Europa przeżywa burzliwe momenty, będąc Barokowy, słowo oznaczające niedoskonałą perłę, odpowiedź na tę niebezpieczną sytuację jako znak potęgi, bogactwa i siły tych najwybitniejszych krajów, zwłaszcza katolików. W ten sposób przywódcy religijni wpłynęli na kulturę, a zwłaszcza na sztukę, będąc kościoły i katedry te idealne scenariusze, aby pokazać ich siłę i ideologię. Architekci przejęli pojęcia piękna od renesansu, ale w sposób bardziej dekoracyjny. Barok rozpoczął się we Włoszech gdzie papież i inni władcy zaczęli budować w stylu barokowym, rozszerzając się a następnie reszta Europy i Ameryki Południowej, choć w każdym kraju styl nabrał subtelności różnice. Ogólnie barok dążył do stworzenia przestrzeni pełnych teatralność i efektowność, wprowadzając dynamikę, ruch, kontrast i dramat na zewnątrz, a zwłaszcza we wnętrzach. Fazy baroku są wczesny barok, od 1590 do 1625 r Pełny barok, od 1625 do 1660 i Późny barok, między 1660 a 1725, kończąc tę ostatnią fazę with Rokoko. Jedną z przeszkód, jeśli chodzi o rozróżnianie stylów architektonicznych, jest to, że wiele istotnych budynków tej epoki jest zwykle wynikiem mieszanka stylów. Trzeba pamiętać, że dzieła te trwały dziesiątki, a nawet ponad sto lat i przez ten czas wplatano elementy różnych stylów. Aby odróżnić konstruktywne elementy baroku musimy pamiętać, że główne charakterystyka architektury barokowej. Tutaj je odkrywamy. Architektura barokowa wyróżnia się w użyciu duże kopuły, zwykle znajduje się w centrum budynku. Dekoracja zajmuje centralne miejsce i staje się coraz bardziej dopracowana i skomplikowana, osiągając określone dawki ekstrawagancja i przepych. Złoty jest ona rozbudowana dla podkreślenia sakralnego i wystawnego charakteru dzieł, co jest godne uwagi w przypadku rzeźby, zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz. Złocenie prac rozciąga się na rzeźby, płaskorzeźby, ołtarze, sztukaterie i tak dalej. Wszelkiego rodzaju elementy architektoniczne i/lub dekoracyjne służą do uzyskania wrażenia ruch lub dynamizm. W ten sposób stosuje się zakrzywione ściany, sklepione sufity, nisze, łuki, zwoje, rzeźby, płaskorzeźby, trompe l'oeil itp. Kolejną cechą charakterystyczną architektury barokowej są podwójne skośne stropy skośne. W przypadku Hiszpański barok, telefon Herreriano lub Habsburg, ma w El Escorial jego największym przykładem jest jego znaczący wpływ. W ten sposób narzucane są zamknięte lub surowe zewnętrza, podczas gdy wewnątrz uwalnia się przepych. Powtarzają się również takie elementy jak wieże przecinające fasady, dach z iglicą i dachy łupkowe. W odniesieniu do kościołów uproszczono modele i zastosowano plan jednej nawy z kaplicami w przyporach, tzw. roślina jezuicka, i pewna surowość na zewnątrz, podczas gdy wnętrza wypełnione są złotymi ołtarzami i pewną złożonością projektów, motywów, dekoracji i tak dalej. Architekci i artyści barokowi są autentyczni mistrzowie światła, będąc jednym z pierwszych ruchów artystycznych zwracających uwagę na działanie światła. W ten sposób wykończenia, dekoracje i wiele innych detali konstrukcyjnych i dekoracyjnych dobiera się w zależności od światła i efektów, które mają zostać stworzone. Światło i światłocienie służą do pokazania kontrastu i generowania dramatyzmu. Tematyka prac to zazwyczaj religijny, zawsze traktując rzeźby, ołtarze i motywy zdobnicze z przepychem, obfitującym w zwycięstwa i boskie charaktery. Dotyczące planowanie miasta, Barok charakteryzuje się dążeniem do zintegrowania przestrzeni w całość, zarówno z punktu widzenia krajobrazu, jak i miasta. Moment, w którym pojawiają się liczne plany regulacji wielkich miast, a prototypem stolicy jest Rzym. Zarządzenie wykonane przez architekta Domenico Fontanę, w którym miasto jest regulowane zgodnie z siecią dużych dróg przegubowych wokół centrów, takich jak place lub budynki znaczący. Bazyliki przeplatają się i stają się punktami spotkań i wyjścia. włoski wpływ Godny uwagi jest również od połowy XVII wieku, który wyobrażał sobie fasady jako ołtarze, o bardziej dekoracyjnym stylu. Trend, który trwał do pierwszej dekady XVIII wieku, zbiegając się w czasie z trendem bardziej zdobniczym i bardziej powściągliwym. Ten późny barok będzie nazywany Rococó lub, w przypadku Hiszpanii i Ameryki Południowej, Churrigeresco. viewer 5- Miał cel propagandowy. Absolutyzm, kościół i burżuazja wykorzystywały sztukę barokową do promowania swoich idei. W odpowiedzi artyści barokowi zostali podzieleni na tych, którzy pracowali dla kościoła lub monarchy i tych, którzy chcieli być niezależni. W konsekwencji tematy traktowane przez każdego artystę były inne. „Malarstwo barokowe” pojawiło się w XVII w. i było wynikiem głębokich zmian politycznych i kulturowych jakie następowały w Europie. Nazwa tego stylu pochodzi od portugalskiego określenia barroco, czyli perła o nieregularnym kształcie. Cechami charakterystycznymi tego stylu było: poczucie wielkości (zmysłowego bogactwa), a także przekazywanie treści emocjonalnych. Malarze barokowi starali się oddziaływać na sferę emocjonalną odbiorców, odwołując się do zmysłów. Spis treściJakie było tło historyczne tego kierunku?Charakterystyka malarstwa barokowegoRamy w stylu barokowymGdzie można zamówić ramy barokowe na wymiar? Jakie było tło historyczne tego kierunku? Barok powstał jako odpowiedź kościoła katolickiego na powstający ruch reformacji protestanckiej w XVI wieku. Watykan potępił reformy i powstający protestantyzm. Kościół katolicki zdecydował na Soborze Trydenckim (1545/63), że sztuka powinna bezpośrednio angażować się w tematy religijne. Sobór Trydencki, zwrócił się do artystów, aby ich obrazy i rzeźby w większym stopniu oddziaływały na ludzi niewykształconych. Kościół chciał, aby artyści tworzyli sztukę bardziej realistyczną, emocjonalną, dramatyczną, aby umacniać wiarę poprzez docieranie i oddziaływanie także do ludzi mniej wykształconych. Sztuka barokowa stała się potężnym narzędziem propagandowym dla kościoła i władców, którzy przekazywali wiernym religijne dogmaty. Malarstwo barokowe zaczęła koncentrować się na Świętych, Dziewicy Maryi i innych znanych historiach biblijnych. Styl barokowy zrodził się we Włoszech (szczególnie w Wenecji), a następnie rozprzestrzenił się na Francję, Niemcy i Anglię i inne kraje Europy. Gospodarczy rozkwit XVII-wiecznej Holandii doprowadził do rozwoju malarstwa. Artyści holenderscy w większości malowali scenki rodzajowe, martwe natury, portrety, obrazy historyczne. Był to złoty wiek dla holenderskiego malarstwa, a protestanccy artyści tworzyli w nurcie realistycznego, świeckiego baroku. Zobacz stylowe obrazy retro do salonu. Charakterystyka malarstwa barokowego Malarstwo barokowe miało budzić emocje i pasję zamiast spokojnej racjonalności, która była charakterystyczna dla okresu renesansu. W epoce renesansu, w malarstwie istotna była forma, anatomia, realistyczne przedstawianie ludzkich postaci. Barokowe, monumentalne malarstwo charakteryzuje się wielkim dramatyzmem, bogatą kolorystyką i intensywnymi jasnymi cieniami. Podobnie równie dużym bogactwem charakteryzują się meble w stylu ludwikowskim, czyli barokowym. Barokowi malarze mieli obsesje na punkcie światła i cienia. Dużą uwagę przykładali do tła, istotne stało się opanowanie intensywnego światła i cienia. Artyści barokowi wykorzystują bogatą kolorystykę, światło i ciemność do tworzenia emocji i sekwencji działań. Pokazują śmierć, upływ czasu, ekstazy, wizje i religijne nawrócenia. Szczególnie widoczne jest to w pracach znanych malarzy , takich jak: Caravaggio i Rembrandt. Dramatyzm pokazany w ich obrazach widoczny jest jako intensywne kontrasty pomiędzy światłem, a zbliżającym się cieniem. Sławni barokowi artyści: 1. Michelangelo Merisi Caravaggio, był włoskim malarzem działającym w Rzymie, Neapolu, na Malcie i Sycylii w latach1592-1610. Jego najbardziej znane dzieła to: Bachus, Wieczerza w Emmaus (Caravaggio), Londyn, Wołanie Świętego Mateusza, Medusa 2. Rembrandt, był holenderskim malarzem uważanym za jednego z największych malarzy i grafików europejskich i holenderskich. Jego najbardziej znane dzieła to: Nocna straż, Artemizja, Dawid i Uriasz, Autoportret, Burza na morzu Galilejskim 3. Diego Rodríguez de Silva y Velázquez był hiszpańskim malarzem uważanym za czołowego artystę na dworze króla Filipa IV i jednym z najważniejszych malarzy hiszpańskiego złotego wieku. Specjalizował się w portretach, scenkach historycznych, kulturowych. Malował dziesiątki portretów hiszpańskiej rodziny królewskiej i innych znanych postaci europejskich. Jego bardzo znane dzieła to: Las Meninas, Portret Matki Jeronima de la Fuente, Portret mężczyzny, Portret Juana de Pareja, Infanta Margarita Teresa w różowej sukience. 4. Peter Paul Rubens był flamandzkim malarzem barokowym. W swoich pracach malarskich podkreślał ruch, kolor i zmysłowość. Był znany z ołtarzy kontrreformacyjnych, portretów, pejzaży i obrazów historycznych o tematyce mitologicznej i alegorycznej. Rubens był bardzo dobrze wykształconym uczonym, humanistą i dyplomatą. Został uhonorowany zarówno przez Filipa IV, króla Hiszpanii, jak i Karola I, króla Angli. Jego największe dzieła sztuki to: Elewacja Krzyża, Gwałt córek Leucyppa, Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny, Alethea Talbot ze swoim mężem. Ramy w stylu barokowym Ramy do obrazów w epoce baroku były prawdziwymi dziełami sztuki, dość często wyrzeźbionymi przez największych rzeźbiarzy tego okresu. Bogate zdobienia ludwikowskich ram do obrazów zyskały duże uznanie wśród europejskich dworów i kościołów w Europie. Barokowe ramy posiadały pozłacane ornamenty, które dawały blask dla oprawionych obrazów. Ramy są bogato zdobione z dużą ilością złoconych detali i ornamentów. Najczęściej, motywy do dekoracji ram barokowych były stylizowane na liście. Taka rama perfekcyjnie podkreślała barokowe monumentalne malarstwo. Bogate zdobienia podkreślały również status materialny właściciela i pasowały do bogato zdobionych wnętrz tamtego okresu. Gdzie można zamówić ramy barokowe na wymiar? Szeroki wybór wzorów ram barokowych, wykonanych starodawną metodą, złocone szlagmetalem z bogatymi ornamentami, o różnej szerokości profili możemy zobaczyć i zamówić na określony wymiar w Jest to znany zakład oprawy, w którym zamawiają ramy kolekcjonerzy, domy aukcyjne i indywidualni klienci. W dojrzałym baroku rozwija się twórczość między innymi Jana Andrzeja Morsztyna - mistrza paradoksu i konceptu. Faza trzecia (ostatnia) - późny barok, przypada na czas kryzysu kultury i piśmiennictwa. Najwybitniejsi twórcy późnego baroku (Wacław Potocki, Wespazjan Kochowski, Jan Chryzostom Pasek) związani byli z ideologią sarmacką.

Niektóre z nich główni przedstawiciele baroku w literaturze, muzyce, malarstwie i architekturze są Miguel de Cervantes, Antonio Vivaldi, Caravaggio i Carlo baroku miał bardzo wpływowych przedstawicieli na całym świecie. Styl ten powstał w Europie Zachodniej i obejmował XVII i XVIII wiek, dotarł do kilku kolonii latynoamerykańskich i znalazł odzwierciedlenie w różnych kulturowych i artystycznych wyrazach czasu. Literatura, malarstwo, rzeźba, architektura i muzyka to tylko niektóre z obszarów, na które ten styl mocno charakterystyka okresu baroku ma związek z egzaltacją ornamentów, realistyczną reprezentacją i dziełami o wysokim poziomie kontrastu, w niektórych przypadkach nawet historyczny, w którym pojawia się styl barokowy, charakteryzuje intencja Kościoła katolickiego do zademonstrowania swojej siły; Biblijne i religijne odniesienia pojawiają się w różnych gatunkach. Intencją było wzbudzanie emocji poprzez wyrażenia artystyczne, ponieważ te dramatyczne zasoby wykorzystano do wyolbrzymienia realizmu i wywołania 10 najbardziej reprezentatywnych artystów okresu barokuLiteraturaMiguel de Cervantes Ten powieściopisarz, poeta i dramaturg urodził się w Madrycie, w Hiszpanii, w 1547 roku. Chociaż jego skłonność do pisania była wczesna, miał zobowiązania wojskowe, które sprawiły, że skoncentrował się na polu w bitwie pod Lepanto w 1571 roku, został uwięziony przez armię turecką w 1575 roku i wypuszczony pięć lat później. Wtedy wrócił do Hiszpanii i poświęcił się pisaniu latach 1605–1615 opublikował „Genialny dżentelmen Don Quixote de la Mancha„Jego arcydzieło i największy przedstawiciel literatury barokowej. Barokowe pole literackie zostało scharakteryzowane jako miejsce debaty między realizmem a idealizmem, aw „Don Kichota” istnieje stały kontrast między tymi Juana Ines de la Cruz Juana Ramírez de Asbaje, lepiej znana jako Sor Juana Ines de la Cruz, była samoukiem meksykańskiego pisarza urodzonego w latach 1648–1651 (jej data urodzenia nie jest dokładnie znana).Specjalizował się w poezji, chociaż jego twórczość obejmuje postacie tak różnorodne, jak sonety do tak zwanych „komedii hiszpańskiego płaszcza i miecza”, sztuki, których głównym argumentem jest związek miłości między kobietą a praca charakteryzuje się integracją bombastycznych form baroku ze znaczeniem poszukiwania wiedzy. Jego wiersz „Pierwszy sen” (1692) jest odzwierciedleniem jego charakterystycznego Sebastian Bach Bach urodził się w Niemczech w 1685 roku. Był kompozytorem i śpiewakiem, a także grał na skrzypcach, altówce, organach i muzyka jest uważana za wyraz epoki baroku. Jego kompozycje charakteryzują się główną melodią z akompaniamentem i podkreśleniem „koloru harmonicznego”, który odnosi się do interakcji tonów głównych i tonów bardzo religijnym człowiekiem, a jego kompozycje szukały radości dla ducha i uwielbienia Boga. Jednym z jego najbardziej reprezentatywnych utworów jest „Tocata y fuga en re menor”, który był nawet używany w nowoczesnych kontekstach Vivaldi Vivaldi urodził się w 1678 roku w Wenecji i jest uważany za najbardziej reprezentatywnego włoskiego kompozytora okresu baroku. Został wyświęcony na kapłana, ale całkowicie poświęcił się wirtuozem skrzypiec i kompozytora koncertów barokowych, uważanych za wielkie wpływy w muzyce. Jego kompozycje charakteryzują się wymagającymi umiejętnościami z jego najważniejszych dzieł jest „Las cuatro estaciones”, koncert złożony z czterech sonetów. Pełna praca Vivaldiego obejmuje około 500 van RijnTen holenderski malarz urodził się w 1606 roku. Prace Rembrandta charakteryzują się bardzo realistyczną realizacją dzięki zastosowaniu świateł i cieni. Tematy jego obrazów są w większości biblijne, mitologiczne i wiele portretów, a także autoportretów; Te ostatnie stanowią około jedną dziesiątą ich pracy. Jego najważniejszą cechą jest zdolność do odtwarzania twarzy i emocji w realistyczny i efektowny Merisi da Caravaggio urodził się we Włoszech w 1571 roku. Jako dobry przedstawiciel okresu baroku był malarzem, którego twórczość charakteryzowała realizm i naturalizm. Caravaggio unikał wyidealizowanych kreacji; wolał reprodukować przedmioty, jak były, i malował swoje obrazy prawdziwymi modelami, rewolucyjną praktyką na ten czas. Był uważany za najważniejszego malarza Rzymu w latach Lorenzo BerniniTen włoski rzeźbiarz i architekt urodził się w 1598 roku i uważany jest za największego przedstawiciela barokowej rzeźby i Berniniego charakteryzują się ekspresyjnymi gestami i demonstrują uproszczone, ale potężne emocje; jego prace są dynamiczne i pozwalają widzowi docenić je ze wszystkich zwrócił szczególną uwagę na szczegóły tekstury w swoich pracach i zawsze starał się wydrukować poczucie ruchu w swoich dziełach. Do najbardziej znanych rzeźb należą „Gwałt Prozerpiny”, „Ekstaza św. Teresy” i „Apollo i Daphne”.François GirardonTen francuski artysta, urodzony w 1628 roku, jest najbardziej znanym barokowym rzeźbiarzem we Francji. Pracował nad dekoracją pałacu wersalskiego za panowania Ludwika Girardona był brązowy konny posąg Ludwika XIV wzniesiony w Miejsce Vendôme, w Paryżu. Został on zniszczony podczas rewolucji francuskiej, ale nadal istnieją mniejsze repliki. Na jego twórczość wpływa szkoła barokowa, choć jego prace są uważane za bardziej konserwatywne i mniej energiczne niż artystyczne wyrażenia tego BorrominiUrodził się w 1599 r. Pod nazwą Francesco Castellini (w 1627 r. Zmienił nazwisko). Praca Borrominiego charakteryzuje się krzywiznami jego fasad i złożonością innowacyjnym artystą: odważył się eksperymentować z formami i stworzyć „żywą” architekturę, pełną ruchu, dynamizmu. Jego prace opierały się na geometrycznych, modułowych żył w celibacie, poświęcił się architekturze w pełni iz wielką dyscypliną. Jednym z jego najbardziej reprezentatywnych dzieł jest kościół San Carlo alle Quattro Fontane, zwany także „San Carlino” ze względu na małe FontanaFontana urodził się w 1638 roku. Był architektem i inżynierem. Pracował jako asystent Gian Lorenzo Berniniego w kilku projektach, a po śmierci Berniniego stał się najbardziej wpływowym barokowym rzymskim architektem..Fontana przywiązywał wagę do interakcji między rzeźbami a środowiskiem miejskim. Jedną z najbardziej reprezentatywnych konstrukcji jest fasada kościoła San Marcello al Corso w dziedzictwie Fontany znajduje się duża liczba rękopisów, przechowywanych w Królewskiej Bibliotece Zamku Quixote de la Mancha” w Don Quijote Spanish English Learning Źródło: 18 lipca 2017 od: de Cervantes” w Encyclopedia Britannica Źródło: 18 lipca 2017 z Encyclopedia Britannica: de Cervantes” w biografii Odzyskany 18 lipca 2017 z Biography: M. „Sor Juana, filozofia baroku” w Bibliotece Wirtualnej Miguela de Cervantesa. Źródło: 18 lipca 2017 z Biblioteki Wirtualnej Miguel de Cervantes: Moctezuma, P. „Sor Juana Ines de la Cruz i Novohispano Baroque poprzez narracyjne modele fikcji historycznej i boom hispanic feminine ”(2010) w Institutional Repository Uniwersytetu w Alicante. Pobrane 18 lipca 2017 r. Z Repozytorium Instytucjonalnego Uniwersytetu w Alicante: M. i Sartorius L. „Jan Sebastian Bach: szczegółowa biografia informacyjna” (1964) w kompozytorach barokowych i muzykach. Pobrane 18 lipca 2017 roku od kompozytorów barokowych i muzyków: R. „Ocena stylu muzycznego Vivaldiego” (4 marca 2015) w BBC Music Magazine. Pobrane 18 lipca 2017 z BBC Music Magazine: Vivaldi” w biografii Odzyskany 18 lipca 2017 z Biography: K. „Caravaggio (Michelangelo Merisi) (1571-1610) i jego zwolennicy” (2003) w The Met. Pobrane 18 lipca 2017 z The Met: van Rijn” w Encyclopedia Britannica Źródło: 18 lipca 2017 z Encyclopedia Britannica: Gian Lorenzo” w National Gallery of Art Źródło: 18 lipca 2017 z National Gallery of Art: Girardon. Pierwszy rzeźbiarz do króla (1628-1715) ”w Chateau de Versailles Retrieved 18 lipca 2017 z Chateau de Versailles: Borromini” w Encyclopedia Britannica Źródło: 18 lipca 2017 z Encyclopedia Britannica: J. „Borromini: pierwszy architekt” (2011) w The Guardian. Pobrane 18 lipca 2017 r. Od The Guardian: Fontana” w Oxford Index Źródło: 18 lipca 2017 r. Z Oxford Index: Carlo (1638-1714)” w Brown University Library Źródło: 18 lipca 2017 z Brown University Library:

Rzeźba romańska wykonywana była z kamienia, drewna, brązy, czasami kości słoniowej. Wiele rzeźb było polichromowane. Rzeźba występowała jako element zdobniczy, dydaktyczne, symboliczny lub propagandowy. W malarstwie romańskim dominuje malarstwo ścienne, książkowe, (miniaturowe), tablicowe oraz witrażownictwo. Malarze i

Najlepsza odpowiedź blocked odpowiedział(a) o 17:34: Giovanni Bernini-twórca kolumnady na placu w rzymie.(architekt) Peter Paul Rubens i Jan Vermeer van Delft- malarze Jan Sebastian Bach i Georg Friedrich Haendel- kompozytorzy Claudio Monteverdi-uznawany jest za ojca opery John Locke-filozof Rene Descartes(Kartezjusz) Filozof cytat : Myśle wiec jestem. Galileusz- potwierdził teorie Kopernika Isaac Newton-odkrył prawo powszechnego ciązenia(prawo grawitacji). Mam nadzieje że pomogłem :) Uważasz, że znasz lepszą odpowiedź? lub

HuCI6. 195 487 449 151 142 77 4 130 365

artyści baroku i ich dzieła